Pożegnanie Ratowników

To już jest koniec.

Przychodzi taki dzień, w którym rzeczy, czynności, przyzwyczajenia dnia codziennego, nagle się kończą. Umierają wraz z przebytym czasem. Budzik, który dzwoni tylko w naszej głowie informuje o konieczności zamknięcia pewnego etapu naszego życia. Hermann Hesse napisał, że każdy z nas wcześniej czy później przeżywa tę trudność. I wiecie co jest najważniejsze w takiej walce o każdą drogocenną chwilę w naszym życiu? To, by zakończony etap traktować jako ponowne narodziny, które są naszym losem. Żeby nie pozostać w mieliźnie pustki, nie pozwolić próchnieć, tylko czerpać z życia łapczywie oczyma i rękoma dziecka, stawiać sobie nowe cele i realizować postanowienia. Oddać się najbliższym, ale i egoistycznemu samospełnieniu. I tak można chyba napisać o naszych kolegach, którzy właśnie zakończyli służbę ratownictwa górniczego.

Pożegnanie na “MAXA”.

Zapowiadane na ostatniej imprezie, kolejne spotkanie związane z pożegnaniem naszych kolegów ratowników drużyny ratowniczej odbyło się w dniu 29.10.2021 r. w Krzeczynie Wielkim w restauracji „Stare Mury”.

Jest to ważna data w kalendarium naszej Stacji, ponieważ w tym dniu oficjalnie pożegnaliśmy 16 ratowników z O/ZG Lubin. Warte podkreślenia jest to, że 95 % żegnanych ratowników posiada min. 20 letni staż ratowniczy co świadczy o dużym potencje fachowości, który utraciliśmy w ostatnim czasie.

W tym dniu pożegnaliśmy: Waldemara Wachlarza, Piotra Kaletę, Zbigniewa Makiełę, Krzysztofa Politowicza, Marka Rolę, Marka Baryluka, Tomasza Chmielowca, Andrzeja Frankowicza, Jarka Kozłowskiego, Tomasza Krysiaka, Mariusza Kuliniaka, Darka Pawlaka, Stanisława Pędzikowskiego, Krzysztofa Sobola, Mariusza Spiecia, Krzysztofa Stasiaka.

Kto ich zna wie, że Ci ludzie i ten okres to nie epizod ratowniczy to długi czas życia poświęcony dla Ratownictwa Górniczego w tym wiele lat ćwiczeń, dyżurów i okresu spędzonego w GPR Sobin.

W imieniu swoim i ratowników górniczych dziękuję żegnanym kolegom za poświęcenie części swojego życia dla szczytnej idei pomocy braciom górnikom pod znaku Krzyża Maltańskiego. Doceniam Was za zaangażowanie i wysokie kwalifikacje ratownicze oraz to, że dążyliście do rozwijania w sobie tych cech charakteru, które decydują o dobrym spełnieniu obowiązków ratownika.

Korzystając z rangi naszego spotkania odbyło się wręczenie odznak Stowarzyszenia Maltańskiego Krzyża dla Ratowników KSRG „Lubin”.
Na wniosek Zarządu Stowarzyszenia postanowiono uhonorować ratowników za ich trud i poświęcenie w dotychczasowej służbie ratowniczej odznakami Krzyża Maltańskiego. Odznaka brązowa za 5 lat nienagannej służby ratowniczej, odznaka srebrna za 10 lat nienagannej służby i odznaka złota za 20 lat nienagannej służby.

Dyrektor Naczelny Oddziału Paweł Piasecki, Dyrektor ds. technicznych Mirosław Wyrwa podziękowali wszystkim żegnanym i odznaczonym ratownikom za lata poświęcone dla ratownictwa górniczego. Wszyscy żegnani otrzymali od kolegów ratowników pamiątkowe lampki górnicze, prezenty w dowód uznania za wspólne ćwiczenia i dyżury na GPR Sobin. Spotkanie okraszone było wieloma skeczami konkursami przygotowanymi przez organizatorów. Tradycyjnie wystąpił nasz kabaret ratowniczy „Napletek”, który przygotował skecz z życia Stacji Ratownictwa.

Panowie, każda wasza historia jest waszą indywidualną emocją niemożną do obiektywnej przez osoby trzecie oceny. Pilecki w jednej ze swoich książek napisał, że najstraszniejsze opowieści powinny być obdarte z komentarzy, a ich autor powinien być ambiwalentny, niczym drzewo lub kamień. Tylko, że ratownicze akcje, w których braliście udział są takie, że nawet kamień by się przy nich spocił.

Dziękujemy Wam za cały trud, dobro, pokazanie najwyższych wartości i przekazanie doświadczenia. Praca z Wami to był zaszczyt.